مزار شهدای گمنام قزوین

در بلندای کوهی پهناور, خفته اند زنده گانی در آغوش نورِ خدا , که میراث عشق را بر سینه ی تاریخ این کهن سرزمین حکاکی کرده اند. در این نوشتار خواهیم پرداخت به یکی از یادمان های هشت سال دفاع مقدس در شهر قزوین که آرامگاهی ست برای شهدای گمنام این سرزمین، در ادامه با پدیده ای شگرف آشنا می شویم که این آرامگاه نورانی به دنیای موازی متاورس رنگ ورود نموده و سر و شکلی متفاوت به خود می گیرد.

ساختار و موقعیت بنا

بلندترین سازه ساخته شده در ایران با کاربری آرامگاه در منطقه بوستان باراجین شهر قزوین است. این سازه بر روی آرامگاه ۸ شهید گمنام هشت سال دفاع مقدس ساخته شده است.
این سازه از دو بخش داخلی و بیرونی تشکیل شده است. قسمت بیرونی سازه با ارتفاع ۳۶ متر، این بنا را تبدیل به بزرگ‌ترین آرامگاه در ایران کرده است. قسمت داخلی سازه نیز ۱۵ متر ارتفاع دارد. این بنا دارای دو چهار طاق بزرگ داخلی و خارجی جمعاً هشت طاق به یاد جنگ ۸ ساله و تعداد ۸ قبر آرامگاه است. ساخت این بنا از سال ۱۳۸۷ آغاز و در ۲۲ اسفند ۱۳۹۲ به مدت ۵ سال به طول انجامید و برای ساخت آن ۲۰ میلیارد ریال هزینه شده است.
زمین این بنا 400 مترمربع است و برای احداث آن 890 مترمکعب بتن سیاه و 950 مترمربع بتن سفید به کار رفته‌است. در این بنا از عناصر ساده استفاده شده و با بهره‌‌گیری از معماری ایرانی و استعاره از عناصر اربعه و چهارطاقی و توجه به درون‌گرایی و برون‌گرایی، به مفاهیمی چون رشد و بالندگی، حس آزادی و دفاع توجه شده‌است.
این بنا شامل چهار طاق در پوسته‌ی داخلی و چهار طاق هم در پوسته‌ی خارجی یعنی در مجموع دارای 8 طاق می‌باشد که به نشانه‌ی هشت سال دفاع مقدس و هشت شهید گمنام که در این بنا به خاک سپرده‌ شده‌اند ساخته شده است. بنای این یادمان نمایی از گل لاله را تداعی می‌کند و میانه‌ی دو طاق جنوب غربی آن نمایانگر جهت قبله و به عنوان شاخص‌ترین و بارزترین اثر در بوستان فدک خودنمایی می‌کند.

این یادمان بر روی مرتفع‌ترین منطقه بوستان جنگلی باراجین بنا شده است. جنس سازه بتنی است و برای فونداسیون آن از شمع کوبی عمیق استفاده شده است، جنس ازاره پایه‌ها از سنگ مصنوعی و نمای سازه نیز از سنگ است.

مزار شهدای گمنام قزوین یادمانی ست که دل هر رهگذری را با خود به پس خاطرات غبارآلود کربلای 5 برده و حیات را در شریان حافظه مردم جاری می سازد.

دستاورد متاورس رنگ

ساختن سرزمینی در هیبت موازی چالش بزرگی ست که متفکران قرن حاضر را به خود مشغول ساخته تا پاسخی درخور برای این معما بیابند. متاورس رنگ یا همان متاورس ملی ایران با همت دانشمندان و محققان ایرانی برآن شده تا پله پله آدمی را به دروازه های این سرزمین موازی نزدیک نموده و حضور در آن را ملموس تر نماید.
بنابراین استفاده از فناوری می تواند نخستین پلکان به سوی ورود به این دنیای موازی باشد که در متاورس رنگ با شبیه سازی و بازسازی واقعیات دنیای فیزیک و در آمیختن آن با آنچه که شهروندان خواهان ادراک آن در متاورس هستند در حال پی ریزی دنیای موازی برای شهروندان خود می باشد.
شهروندان در دنیای موازی ساخته شده در متاورس رنگ می توانند با استفاده از فناوری های AR و VR در محیط سه بعدی طراحی شده خود را مشاهده نموده و با استفاده از سایر تکنولوژی ها , ادراک از حواس دیگر خود رانیز در آن تجربه نمایند.
اینگونه حضور , در هر مکانی می تواند علاوه بر اینکه به لحاظ هزینه و استحلاک بسیار مقرون به صرفه می باشد , برای شهروندان تجربه ای را در خاطر او ثبت خواهد نمود که مانند اش را هرگز در نمونه فیزیکی آن مکان نیز بدست نخواهد آورد.

ساخت یادمان شهدای گمنام در متاورس رنگ

متاورس رنگ که نام بزرگ متاورس ملی ایران را نیز یدک می کشد در اولین پروژه ی اجرایی خود اقدام به ساخت و بازسازی یادمان شهدای گمنام در دنیای موازی خود نموده است.
در این پروژه محیط آرامگاه با جزئیات کامل بازسازی و اجرا شده است . به طوری که حتی تمامی سنگ ها و گوشه و کنار آرامگاه به تصویر درآمده و زمانی که شهروندان با استفاده از اکولوس به متاورس رنگ متصل می شوند , می توانند خود را به شکل یک آواتار در محیط مشاهده نمایند که با حرکت آنها حرکت نموده و هر مسافتی که آنها می خواهند را طی می نماید.
در واقع این آواتار شهروندان است که در محیط مزار شهدای گمنام قزوین راه رفته , می نشیند , برمی خیزد و می دود .اما با ذهن , دید , گوش و سلیقه ی خود شهروندان.
در این آرامگاه علاوه بر بازسازی آنچه که در دنیای فیزیک وجود دارد , تلاش شده است تا جذابیت هایی ایجاد گردد که در عین اینکه برای شهروندان مفید به فایده نیز باشد لحظات منحصربه فردی را برایشان رقم بزند.
مسلما در چنین فضای روحانی، آنچه برای شهروندان بازدیدکننده مطلوب تر است ارتباط برقرار کردن با شهدا و حال و هوای دوران زندگی شان در طول سالهای جنگ می باشد و قاعدتا نه به شکلی کلیشه ای و پرتکرار.
بلکه همچون موسمی شهروندان را به خاطرات دور و دراز شهدا برده و در غربت شهدای گمنام این فرزندان خاک ایران، مستغرق خواهد نمود.
چرا که در متاورس رنگ همه ی ابزارها و فناوری ها در یک مسیر و جهت حرکت نموده و در خدمت یک هدف هستند و آن هر چه عینی تر شدن دنیای موازی شهروندان در متاورس رنگ است.

لینک مقاله:

tomp-of-the-unknown-martyrs-of-qazvin