تاریخچه متاورس
نزدیک به هشت ماه از زمانی که فیس بوک اعلام کرد نام تجاری خود را به Meta تغییر داده و آینده خود را بر روی metaverse آینده متمرکز خواهد کرد، می گذرد. قبل از آن، معنای این اصطلاح روشن نشده بود. متا در حال ساخت یک پلتفرم اجتماعی واقعیت مجازی است. Roblox بازیهای ویدیویی تولید شده توسط کاربر را تسهیل میکند و برخی از شرکتها چیزی بیشتر از دنیای بازیهای شکستهای که اتفاقا ً NFTهای متصل دارند، ارائه میکنند. طرفدارانی از استارت آپ های خاص گرفته تا غول های فناوری استدلال کرده اند که این عدم انسجام به این دلیل است که متاورس هنوز در حال ساخت است و برای تعریف معنای آن بسیار جدید است. به عنوان مثال، اینترنت در دهه 1970 وجود داشت، اما هر ایده ای از اینکه در نهایت چگونه به نظر می رسید درست نبود. از سوی دیگر، تبلیغات (و پول) زیادی در فروش ایده «متاورس» جمع شده است. فیس بوک، به ویژه، پس از اقدام اپل برای محدود کردن ردیابی تبلیغات، در یک مکان آسیب پذیر قرار گرفت. غیرممکن است که چشم انداز فیس بوک از آینده ای را که در آن همه کمد لباس دیجیتالی دارند از این واقعیت جدا کنیم که فیس بوک واقعاً می خواهد از فروش لباس های مجازی درآمد کسب کند . اما فیس بوک تنها شرکتی نیست که از تبلیغات متاورس سود مالی می برد.
به طور جدی، Metaverse به چه معناست؟
برای کمک به درک این موضوع که یک اصطلاح "متاورس" چقدر می تواند مبهم و پیچیده باشد، در اینجا تمرینی وجود دارد: به طور ذهنی عبارت "متاورس" را در جمله با "فضای مجازی" جایگزین کنید. نود درصد مواقع، معنی اساساً تغییر نمی کند. دلیلش این است که این اصطلاح واقعاً به هیچ نوع خاصی از فناوری اشاره نمی کند، بلکه یک تغییر گسترده (و اغلب گمانه زنی) در نحوه تعامل ما با فناوری است. و این کاملاً ممکن است که خود این اصطلاح در نهایت به همان اندازه کهنه شود، حتی با رایج شدن فناوری خاصی که یک بار توضیح داده شد. به طور کلی، فنآوریهایی که شرکتها در مورد «متاورس» به آنها اشاره میکنند، میتوانند شامل واقعیت مجازی باشند – که با جهانهای مجازی پایدار مشخص میشود که به وجود خود ادامه میدهند، حتی زمانی که شما بازی نمیکنید – و همچنین واقعیت افزوده که جنبههای دیجیتال و دیجیتال را با هم ترکیب میکند. جهان های فیزیکی با این حال، نیازی نیست که آن فضاها منحصراً از طریق VR یا AR قابل دسترسی باشند. دنیای مجازی – مانند جنبههایی از Fortnite که میتوان از طریق رایانههای شخصی، کنسولهای بازی و حتی تلفنها به آنها دسترسی پیدا کرد – شروع به معرفی خود به عنوان «متاورس» کردهاند. بسیاری از شرکتهایی که در این زمینه حرکت کردهاند، نوعی اقتصاد دیجیتال جدید را نیز متصور هستند که در آن کاربران میتوانند کالا ایجاد، خرید و فروش کنند. در دیدگاههای آرمانگرایانهتر متاورس، قابلیت تعامل دارد و به شما امکان میدهد آیتمهای مجازی مانند لباس یا اتومبیل را از یک پلتفرم به پلتفرم دیگر ببرید، اگرچه این سختتر از آن چیزی است که به نظر میرسد. در حالی که برخی از طرفداران ادعا می کنند فناوری های جدیدی مانند NFT ها می توانند دارایی های دیجیتال قابل حمل را فعال کنند، این به سادگی درست نیست و آوردن آیتم ها از یک بازی ویدیویی یا دنیای مجازی به دیگری یک کار بسیار پیچیده است که هیچ شرکتی نمی تواند آن را حل کند.
تجزیه و تحلیل متاورس
تجزیه و تحلیل معنای همه این ها دشوار است زیرا وقتی توصیفاتی مانند توضیحات بالا را می شنوید، یک پاسخ قابل درک این است: "صبر کنید، آیا از قبل وجود ندارد؟" به عنوان مثال، World of Warcraft یک دنیای مجازی دائمی است که در آن بازیکنان می توانند کالاها را بخرند و بفروشند.Fortnite دارای تجربیات مجازی مانند کنسرت ها و نمایشگاهی است که در آن ریک سانچز می تواند درباره MLK Jr بیاموزد. می توانید هدست Oculus را ببندید و در خانه مجازی شخصی خود باشید. آیا واقعاً این همان چیزی است که "متاورس" به معنای آن است؟ فقط چند نوع جدید از بازی های ویدئویی؟
خوب، بله و نه. گفتن اینکه فورتنایت «متاورس» است، کمی شبیه این است که بگوییم گوگل «اینترنت» است. حتی اگر زمان زیادی را در Fortnite صرف کنید ، معاشرت کنید، چیزهایی بخرید، یاد بگیرید و بازی کنید، این لزوماً به این معنا نیست که تمام محدوده معنایی افراد و شرکتها را در بر میگیرد. همانطور که گوگل که بخش هایی از اینترنت را می سازد - از مراکز داده فیزیکی گرفته تا لایه های امنیتی کل اینترنت نیست.
شرکت های در حال کار بر روی متاورس
غول های فناوری مانند مایکروسافت و متا در حال کار بر روی ساخت فناوری مرتبط با تعامل با دنیای مجازی هستند، اما آنها تنها نیستند. بسیاری از شرکتهای بزرگ دیگر، از جمله Nvidia، Unity، Roblox، و حتی Snappchat و همچنین انواع شرکتهای کوچکتر و استارتآپها در حال ایجاد زیرساختهایی برای ایجاد دنیای مجازی بهتری هستند که بیشتر شبیه زندگی فیزیکی ما هستند. برای مثال، Epic تعدادی شرکت را خریداری کرده است که به ایجاد یا توزیع داراییهای دیجیتال کمک میکنند ، تا حدی برای تقویت پلتفرم قدرتمند Unreal Engine 5 خود و اگرچه Unreal ممکن است یک پلتفرم بازی ویدیویی باشد، اما در صنعت فیلم نیز استفاده میشود و میتواند ایجاد تجربیات مجازی را برای هر کسی آسانتر کند. تحولات ملموس و هیجان انگیزی در حوزه ساخت جهان های دیجیتال وجود دارد. با وجود این، ایده یک مکان یکپارچه مانند Ready Player One به نام " متاورس" تا حد زیادی غیرممکن است. این تا حدی به این دلیل است که چنین دنیایی شرکت ها را ملزم می کند به گونه ای همکاری کنند که صرفاً سودآور یا مطلوب نباشد. Fortnite انگیزه زیادی برای دادن پورتالی به بازیکنان برای پرش مستقیم به World of Warcraft ندارد، حتی اگر انجام این کار آسان باشد، مثلاً و تا حدی به این دلیل که قدرت محاسباتی خام مورد نیاز برای چنین مفهومی میتواند بسیار دورتر از آن باشد. فکر می کنیم. این واقعیت ناخوشایند باعث ایجاد اصطلاحات کمی متفاوت شده است. اکنون بسیاری از شرکت ها یا طرفداران در عوض به هر بازی یا پلتفرمی به عنوان " یک متاورس" اشاره می کنند. با این تعریف، هر چیزی از یک برنامه کنسرت واقعیت مجازی گرفته تا یک بازی ویدیویی به عنوان "متاورس" محسوب می شود. برخی آن را فراتر میگذارند و مجموعه متاجهانهای مختلف را « چندجهانی از فراجهانها » مینامند . یا شاید ما در یک " آیه ترکیبی " زندگی می کنیم. یا اصلاً این کلمات می توانند معنایی داشته باشند. کوکاکولا یک " طعم متولد شده در متاورس " را در کنار یک مینی بازی فورتنایت عرضه کرد. مقرراتی در کار نیست.
نحوه بیان متاورس
در این نقطه است که بیشتر بحث ها در مورد آنچه متاورس به دنبال دارد شروع به متوقف شدن می کند. ما درک مبهمی از چیزهایی داریم که در حال حاضر وجود دارند که میتوانیم آنها را متاورس بنامیم، اگر تعریف واژهها را به روش صحیح انتقال دهیم و ما میدانیم که کدام شرکتها روی این ایده سرمایهگذاری میکنند، اما پس از ماهها، هیچ توافقی در مورد این ایده وجود ندارد. متا فکر میکند که شامل خانههای جعلی میشود که میتوانید همه دوستان خود را برای حضور در آن دعوت کنید. به نظر میرسد مایکروسافت فکر میکند که میتواند شامل اتاقهای جلسه مجازی برای آموزش استخدامهای جدید یا گپ زدن با همکاران از راه دور شما شود. زمینهای این دیدگاهها از آینده خوشبینانه تا داستانهای پر طرفدار متغیر است. در یک نقطه در طول ارائه اصلی متا در متاورس، این شرکت سناریویی را نشان داد که در آن یک زن جوان روی کاناپه خود نشسته است و در اینستاگرام میچرخد. وقتی ویدیویی را میبیند که یکی از دوستانش از کنسرتی که در نیمه راه جهان در حال برگزاری است، منتشر کرده است. سپس این ویدئو به کنسرت می رسد، جایی که زن در یک هولوگرام به سبک انتقام جویان ظاهر می شود. او میتواند با دوستش که از نظر فیزیکی آنجاست تماس چشمی برقرار کند. هر دو میتوانند کنسرت را بشنوند و میتوانند متن شناور بالای صحنه را ببینند. به نظر جالب می رسد، اما واقعاً یک محصول واقعی یا حتی یک محصول احتمالی آینده را تبلیغ نمی کند. در واقع، این ما را به بزرگترین مشکل با "متاورس" می رساند.
چرا متاورس شامل هولوگرام می شود؟
هنگامی که اینترنت برای اولین بار وارد شد، با یک سری از نوآوری های تکنولوژیک شروع شد، مانند
توانایی اجازه دادن به رایانه ها با یکدیگر در فواصل طولانی صحبت کنند یا توانایی پیوند از یک صفحه
وب به صفحه دیگر.
این ویژگیهای فنی، بلوکهای ساختمانی بودند که سپس برای ساختن ساختارهای انتزاعی که اینترنت را
میشناسیم استفاده شد: وبسایتها، برنامهها، شبکههای اجتماعی، و هر چیز دیگری که بر آن عناصر
اصلی متکی است و این به معنای همگرایی نوآوری های رابط است که به طور اکید بخشی از اینترنت نیستند،
اما همچنان برای کارکرد آن ضروری هستند، مانند نمایشگرها، صفحه کلیدها، ماوس ها و صفحه نمایش های
لمسی.
با متاورس، برخی بلوکهای ساختمانی جدید وجود دارد، مانند توانایی میزبانی صدها نفر در یک نمونه از
یک سرور (پیشبینیهای متاورس ایدهآلانه فرض میکنند که این امر به هزاران یا حتی میلیونها نفر در
یک زمان افزایش مییابد، اما این ممکن است بیش از حد خوش بینانه )، یا ابزارهای ردیابی حرکتی که می
توانند تشخیص دهند که شخص به کجا نگاه می کند یا دستانش کجاست. این فناوری های جدید می توانند بسیار
هیجان انگیز و آینده نگرانه باشند.
با این حال، محدودیت هایی وجود دارد که ممکن است غلبه بر آنها غیرممکن باشد. وقتی شرکتهای فناوری
مانند مایکروسافت یا متا ویدیوهای تخیلی از چشماندازهای آینده خود را نشان میدهند، اغلب تمایل
دارند نحوه تعامل مردم با متاورس را پنهان کنند.
نقش هدست و عینک های مجازی در متاورس
هدستهای واقعیت مجازی هنوز هم بسیار شلوغ هستند و اکثر افراد در صورت استفاده طولانی مدت، دچار
بیماری حرکت یا درد فیزیکی میشوند.
عینکهای واقعیت افزوده با مشکل مشابهی روبرو هستند، علاوه بر این مسئله نه چندان مهم، یعنی اینکه
مردم چگونه میتوانند آنها را در مکانهای عمومی استفاده کنند، بدون اینکه شبیه به دامادهای بزرگ
به نظر برسند و سپس چالشهای دسترسی واقعیت مجازی وجود دارد که بسیاری از شرکتها در حال حاضر از آن
چشم پوشی میکنند.
بنابراین، چگونه شرکتهای فناوری ایدهی فناوری خود را بدون نشان دادن واقعیت هدستهای حجیم و
عینکهای تیره نشان میدهند؟ تاکنون، به نظر می رسد راه حل اصلی آنها ساختن فناوری ساده از پارچه
کامل باشد. زن هولوگرافیک از ارائه متا؟ من از درهم شکستن این توهم متنفرم، اما حتی با نسخه های
بسیار پیشرفته فناوری موجود این کار به سادگی امکان پذیر نیست.
برخلاف آواتارهای دیجیتال ردیابی شده، که در حال حاضر به نوعی بینظیر هستند اما میتوانند روزی
بهتر شوند، هیچ نسخهای از ایجاد یک تصویر سهبعدی در هوا بدون شرایط کاملاً کنترلشده وجود ندارد.
مهم نیست مرد آهنی به شما چه می گوید. شاید منظور این باشد که اینها به عنوان تصاویری که از طریق
عینک نمایش داده می شوند تفسیر شوند، هر دو زن حاضر در ویدئوی نمایشی عینک مشابهی دارند ، اما حتی
این مورد نیز در مورد قابلیت های فیزیکی عینک های جمع و جور فرض می شود که اسنپ می تواند به شما
بگوید این عینک نیست.
این نوع پنهان کردن واقعیت اغلب در دموی ویدیویی از نحوه عملکرد متاورس رخ می دهد. یکی دیگر از
دموهای متا کاراکترهایی را نشان میداد که در فضا شناور بودند. آیا این شخص به یک دکل هوایی غوطهور
بسته شده است یا فقط پشت میز نشسته است؟ شخصی که با هولوگرام نشان داده می شود. آیا هدست روی آن
دارد و اگر دارد چگونه صورتش اسکن می شود؟ و در نقاطی، شخص آیتم های مجازی را می گیرد اما سپس آن
اشیاء را در دستان فیزیکی خود نگه می دارد.
این نسخه ی نمایشی سوالات بسیار بیشتری را نسبت به پاسخ به آن مطرح می کند.
تا حدی محدود، این خوب است. مایکروسافت، متا و هر شرکت دیگری که دموهای وحشی مانند این را نشان
میدهد، تلاش میکنند تا تصوری هنری از آینده ارائه دهند، نه لزوماً پاسخگویی به هر سؤال فنی. این
یک سنت قدیمی است که به دموی AT&T از یک تلفن تاشو با کنترل صدا برمیگردد که میتوانست به طرز
جادویی افراد را از تصاویر پاک کند و مدلهای سهبعدی تولید کند ، که همه اینها در آن زمان به طور
مشابه غیرممکن به نظر میرسیدند.
ارائه متاورس از سوی غول های فناوری
با این حال، چندین ماه گذشته ارائههای متاورس از سوی غولهای فناوری و استارتآپها به طور یکسان -
به شدت به چشماندازهای بلندی متکی بودهاند که از واقعیت فاصله دارند.
«متاورس» چیپوتل تبلیغی بود که در قالب یک بازی ویدیویی روبلکس پنهان شده بود . داستانهای مربوط به
«املاک و مستغلات» کمیاب در «متاورس» به چیزی بیش از یک بازی ویدیویی باگ با توکنهای سرزمین مجازی
اشاره دارد (که همچنین مسائل امنیتی و حریم خصوصی بسیار واقعی را در مورد اکثر NFTهای محبوب در حال
حاضر پنهان میکند).
سردرگمی و ناامیدی پیرامون اکثر پروژههای «متاورس» به قدری فراگیر است که وقتی ویدیویی از سال 2017
از دمو خرید Walmart VR دوباره در ژانویه 2022 شروع به کار کرد، مردم بلافاصله فکر کردند که این یک
نسخه نمایشی متاورس دیگر است. همچنین به نشان دادن اینکه چه مقدار از بحث متاورس فعلی تنها بر اساس
تبلیغات تبلیغاتی ساخته شده است کمک کرد. بدیهی است که دمو خرید VR Walmart هرگز به جایی نرسید (و
به دلایل خوبی). پس چرا وقتی Chipotle این کار را می کند، کسی باید باور کند که این آینده است؟
این نوع دموی واهی به عنوان فناوری ما را در جایی قرار میدهد که تشخیص دقیق این که کدام جنبه از
دیدگاههای مختلف متاورس (در صورت وجود) واقعاً روزی واقعی خواهد بود، دشوار است.
اگر هدست های واقعیت مجازی و واقعیت افزوده به اندازه کافی راحت و ارزان شوند تا مردم بتوانند آن را
به صورت روزانه بپوشند، یک "اگر" قابل توجه، پس شاید یک بازی پوکر مجازی با دوستانتان به عنوان
روبات و هولوگرام و شناور در فضا تا حدودی به واقعیت نزدیک باشد. در غیر این صورت، همیشه میتوانید
شبیهساز رومیزی را در تماس ویدیویی Discord بازی کنید .
نقش AR و VR در متاورس
درخشان بودن VR و AR همچنین راههای پیش پاافتادهتری را که میتوان دنیای دیجیتالی به هم پیوسته ما را در حال حاضر بهبود بخشید، پنهان میکند. برای شرکتهای فناوری بیاهمیت است که مثلاً یک استاندارد آواتار دیجیتال باز ابداع کنند، یک نوع فایل که شامل ویژگیهایی است که ممکن است در یک خالق شخصیت وارد کنید مانند رنگ چشم، مدل مو یا گزینههای لباس و به شما اجازه میدهد این دادهها را همه جا ببرید. باید توسط یک موتور بازی هر طور که بخواهد تفسیر شود. برای این کار نیازی به ساخت هدست واقعیت مجازی راحت تری نیست.
متاورس در حال حاضر چگونه است؟
پارادوکس تعریف متاورس این است که برای اینکه آن آینده باشد، باید زمان حال را تعریف کرد. ما در حال
حاضر MMO هایی داریم که اساساً کل جهان های مجازی، کنسرت های دیجیتال، تماس های ویدیویی با مردم از
سراسر جهان، آواتارهای آنلاین و پلتفرم های تجاری هستند. بنابراین برای اینکه این چیزها را به عنوان
یک بینش جدید از جهان بفروشیم، باید یک عنصر جدید در آن وجود داشته باشد.
زمان کافی را صرف بحث در مورد متاورس کنید تا کسی به ناچار (و به طور طاقت فرسا) به داستانهای
تخیلی مانند Snow Crash - رمانی که در سال 1992 اصطلاح "metaverse" را ابداع کرد یا Ready Player
One که دنیای واقعیت مجازی را به تصویر میکشد، اشاره میکند که در آن همه کار میکنند، بازی
میکنند.
مغازه های این داستان ها همراه با ایده کلی فرهنگ پاپ هولوگرام ها و نمایشگرهای هدآپ (که اساساً هر
چیزی که مرد آهنی در 10 فیلم اخیرش استفاده کرده است) به عنوان یک نقطه مرجع تخیلی برای آنچه متاورس
عمل می کند. متاورسی که شرکت های فناوری در واقع ممکن است به عنوان چیزی بفروشند، عمل می کند.
نزدیکی معانی متاورس و فضای مجازی
به طور ذهنی عبارت «متاورس» را در جمله با «فضای مجازی» جایگزین کنید. نود درصد مواقع، معنی اساساً
تغییر نمی کند.
این نوع تبلیغات بدون شک برای ایده متاورژن حیاتی تر از هر فناوری خاصی است. بنابراین، جای تعجب
نیست که افرادی که چیزهایی مانند NFT ها را تبلیغ می کنند، توکن های رمزنگاری که می توانند به عنوان
گواهی مالکیت یک آیتم دیجیتالی عمل کنند، نیز به ایده متاورس پایبند هستند.
مطمئناً، NFT ها برای محیط زیست مضر هستند و بلاک چین های عمومی اغلب با مشکلات امنیتی و حریم خصوصی
بزرگ ساخته شده اند، اما اگر یک شرکت فناوری بتواند استدلال کند که آنها کلید دیجیتالی عمارت مجازی
شما در Roblox خواهند بود، آنگاه رونق خواهد گرفت.
شما به تازگی سرگرمی خود یعنی خرید میم ها را به یک زیرساخت حیاتی برای آینده اینترنت احتمالاً
تبدیل کرده ایدارزش تمام آن ارز دیجیتالی را که در اختیار دارید افزایش داد.
مهم است که همه این زمینه را در نظر داشته باشید زیرا اگرچه وسوسه انگیز است که ایدههای متاورس
اولیه را که امروز داریم با اینترنت اولیه مقایسه کنیم و فرض کنیم همه چیز بهتر میشود و به شکل خطی
پیشرفت میکند، این امری مسلم نیست.
چه تضمینی برای بازی های پولی متاورس وجود دارد؟
هیچ تضمینی وجود ندارد که مردم حتی بخواهند بدون پا در یک دفتر مجازی بنشینند یا با دریم ورکز مارک
زاکربرگ پوکر بازی کنند، چه رسد به اینکه فناوری واقعیت مجازی و واقعیت افزوده به قدری یکپارچه شود
که به اندازه تلفن های هوشمند و رایانه های امروزی رایج شود.
در چند ماه پس از تغییر نام فیسبوک، مفهوم «متاورس» به عنوان وسیلهای قدرتمند برای بستهبندی مجدد
فناوری قدیمی، فروش بیش از حد از مزایای فناوری جدید و جذب تخیل سرمایهگذاران سوداگر عمل کرده است.
اما سرازیر شدن پول در یک فضا لزوماً به این معنی نیست که یک تغییر پارادایم عظیم درست در اطراف
است، زیرا همه چیز از تلویزیون های سه بعدی گرفته تا پهپادهای تحویل آمازون و عینک گوگل می تواند
تأیید کند. تاریخ فناوری مملو از اسکلت های سرمایه گذاری های ناموفق است.
این بدان معنا نیست که هیچ چیز جالبی در افق وجود ندارد. هدستهای واقعیت مجازی مانند Quest 2
ارزانتر از همیشه هستند و در نهایت از دسکتاپ یا کنسولهای گران قیمت حذف میشوند. ساخت و طراحی
بازی های ویدیویی و دیگر دنیای مجازی آسان تر می شود.
شخصاً، من فکر میکنم پیشرفتهای فتوگرامتری، فرآیند ایجاد اشیاء دیجیتالی سه بعدی از عکس یا ویدیو،
ابزار فوقالعاده جالبی برای هنرمندان دیجیتال است.
اما صنعت فناوری تا حد زیادی به آینده نگری بستگی دارد. فروش گوشی خوب است، اما فروش آینده سود
بیشتری دارد. در واقعیت، ممکن است هر «متاورس» واقعی کمی بیشتر از برخی بازیهای جالب VR و
آواتارهای دیجیتالی در تماسهای زوم باشد، اما بیشتر چیزی است که ما هنوز به عنوان اینترنت به آن
فکر میکنیم.
مقاله بعدی
کنیک های سایت تبلیغات جدیدمقاله قبلی
سایت تبلیغات جدید تاثیرگذارمن در تلاش هستم دنیای حقیقی را با استفاده از هوش مصنوعی، هوشمند سازی کنم. ابتدا این کاربردها را در یک فضای متاورسی (متاورس رنگ) به عنوان یک جهان موازی به نمایش میگذارم.
محبوب ترین مقاله ها
ثبت نظر
محمد فلاح
من در تلاش هستم دنیای حقیقی را با استفاده از هوش مصنوعی، هوشمند سازی کنم. ابتدا این کاربردها را در یک فضای متاورسی (متاورس رنگ) به عنوان یک جهان موازی به نمایش میگذارم.
بیشترین بازدید
استاندارد های متاورس
1401,خرداد 30
ادی آزاد شده در متارنگ آبادی تازه آزاد شده آبادی تازه آزاد شده در متارنگ آبادی ها در متارنگ آبادی ها در متاورس رنگ جزئیات آبادی ها در متارنگ خرید زمین آبادی آزاد شده
1401,خرداد 30
1401,مرداد 23